Waarom zijn kersen- en zoete kersenhybriden goed en wat zijn hun kenmerken?

Iemand houdt van zuurzure kersen en iemand houdt van honingzoete kersen. Er is echter een tussenliggende optie: de vruchten van een kersen-kersenhybride genaamd hertog. De cultuur heeft de beste eigenschappen van zijn "ouders" geërfd - sterke immuniteit tegen schimmelziekten, vorst en droogteresistentie. Vruchten met zacht en sappig vruchtvlees hebben een aangename zoetzure smaak. Vandaag vertellen we je over de botanische kenmerken van kersen en hoe je ze kunt laten groeien.

Kersen- en kersenhybride

Hertog, of zoete kers (een hybride van zoete kers en kers) werd in de 17e eeuw in Engeland geboren. puur toeval - vanwege de overbestuiving van deze gewassen. De tuinders vonden het resultaat zo leuk dat fokkers verschillende soorten gewassen begonnen te fokken.

Kersen en zoete kers - biologisch verwante gewassen, die vaak in aangrenzende tuinen groeien en onderling kruisen. De meeste van deze planten dragen ondanks de uitbundige bloei geen vrucht. Er zijn echter vruchtdragende exemplaren - die zeer succesvolle hertog-hybriden.

Kersencellen bevatten 32 chromosomen, zoete kersen - 16. Kersen zijn een gevolg van celdelingsstoornissen en bevatten 32 chromosomen. Vanuit genetisch oogpunt staat de hertog dichter bij de kers, wat zich manifesteert in uiterlijke tekenen en smaak.

Op de foto - de vruchten van de hertog.

Waarom zijn kersen- en zoete kersenhybriden goed en wat zijn hun kenmerken?

Geschiedenis van oorsprong en distributie

De eerste hybride werd in Engeland verbouwd en kreeg de naam "May Duke", wat in het Engels letterlijk "Duke of May" betekent. Het verschilde niet in winterhardheid en droeg eens in de 2-3 jaar vruchten. In de binnenlandse tuinbouw staat de hybride bekend als de Engelse Early.

Aan het begin van de 19e eeuw. de hybriden keizerin Eugenia en koningin Hortense verschenen ook bij toeval.

In het tsaristische Rusland hield I. V. Michurin zich bezig met de teelt van kersen. In 1888 fokte hij de eerste hertog door de Belle-kers en de witte Winkler-kers te kruisen. De cultivar kreeg de naam Krasa Severa vanwege zijn geweldige winterhardheid en was bedoeld voor de teelt in Siberië. Deze hybride voldeed echter niet aan de verwachtingen - bloemknoppen stierven bij strenge vorst, waardoor de opbrengst aanzienlijk verminderde.

Veertig jaar later, in 1926, kweekte Michurin de variëteit Black consumptiegoederen. Na verloop van tijd stopte het met groeien vanwege onregelmatige opbrengsten. Klein fruit had een bijna zwarte kleur, onderscheidde zich door een hoog suikergehalte en kersensmaak.

De rossoshansk-fokkers (regio Voronezh) namen het teeltstokje over. In de jaren 30. vorige eeuw begonnen ze actief nieuwe variëteiten te ontwikkelen.

In Melitopol (Oekraïne) werden de vruchtbare variëteiten Melitopolskaya Joy en Miracle Cherry gekweekt, die nog steeds in privétuinen worden gekweekt. Het auteurschap behoort toe aan A.I. Taranenko.

Uiterlijk en smaak

Waarom zijn kersen- en zoete kersenhybriden goed en wat zijn hun kenmerken?

In de zuidelijke regio's en regio's met milde winters worden bomen met een spreidende kroon gevormd. In de noordelijke regio's en Siberië worden struikvormige bomen gekweekt.

Uiterlijk is kers een gemiddelde versie van beide gewassen, maar de smaak van het fruit ligt dichter bij kersen.

Het blad van een rijke groene kleur, groter dan dat van een kers, lijkt op kersenbladeren, met een opvallende glans en een dichtere structuur. De bladstelen zijn lang.

De vruchten worden gevormd op korte stengels en boeket takken, zijn groot van formaat.Gemiddeld gewicht - 10 g, maximaal - 20 g De structuur van het vruchtvlees is dezelfde als die van kersenvruchten. Het suikergehalte is vergelijkbaar met dat van zoete kersen, echter een grote hoeveelheid zuren tast de smaak enigszins aan. De vruchten blijven lang aan de takken hangen. In dit geval verbeteren de smaakkenmerken alleen maar. De smaak is zoetzuur, kruidachtig, delicaat, met een verfrissende afdronk.

De centrale stam en scheuten zijn glad, als een zoete kers... De bast is donkerbruin van kleur. Skeletachtige scheuten bevinden zich soms onder een scherpe hoek met de centrale stam.

In de middelste baan begint de bloei eind juni, in de zuidelijke regio's - in mei. Bloemen met witte of witroze tinten worden verzameld in bloeiwijzen in de vorm van boeketten.

Kers is een snelgroeiend gewas en geeft, indien geschikte bestuivers beschikbaar zijn, de eerste oogst in het derde jaar. Aan het einde van de bloei brokkelen niet-bestoven bloemen af.

Biologische kenmerken

Kers is een steenfruitcultuur die de beste eigenschappen heeft gekregen van de "ouders". De meeste soorten zijn zelfvruchtbaar, maar de overvloedige bloei maakt het een wenselijk siergewas.

Sterke temperatuurschommelingen, plotselinge vorst, hitte hebben een negatieve invloed op de vorming van eieren en pollen. Het aantal bestuivende bloemen wordt teruggebracht tot 1%. In sommige gevallen worden er geen geslachtscellen gevormd.

Onder optimale ontwikkelingsomstandigheden wordt slechts 5% van de bloemknoppen letterlijk met grote vruchten opgehangen.

Cherry tolereert geen eenzaamheid vanwege zelfonvruchtbaarheid. Ervaren tuinders raden aan om bomen te planten naast kersen en kersen. Hertogen kruisen elkaar niet.

Bestuiving

De beste bestuivers voor Duke:

  1. Verpleegster - kersensoorten Podbelskaya en Vstrecha, kersen Valery Chkalov en Grootvruchtig.
  2. Ivanovna - Cherry Minx, kersen Franz Joseph en grootfruitig.
  3. Hoop - Kersen Zwart groot, Kent en Lada, kers Grootvruchtig.
  4. Griot Melitopol - Cherry Meeting and Expectation, Vinka-kers.
  5. Speelgoed - Samsonovka en Minx kersen, Grootfruitige kersen, Valery Chkalov, Franz Joseph.

Kersenzaailingen worden aanbevolen om te worden gekocht in combinatie met bestuivers die 1/3 van de bloemen kunnen bestuiven. Dit staat garant voor een overvloedige oogst.

Voor-en nadelen

De voordelen van cultuur:

  1. Hoge opbrengst - 15-17 kg fruit uit één boom.
  2. Vorstbestendigheid van de meeste rassen met een dominante kers.
  3. Droogte en hittebestendig.Waarom zijn kersen- en zoete kersenhybriden goed en wat zijn hun kenmerken?
  4. Aangename smaak en aantrekkelijk uiterlijk
  5. Decorativiteit van bomen door overvloedige bloei.
  6. Bestand tegen schimmelziekten en insecten.
  7. Gemakkelijk in weggaan.

De nadelen van de cultuur zijn klein:

  1. Bomen dragen de eerste 3-5 jaar overvloedig vruchten, daarna daalt de productiviteit sterk. Na 8-10 jaar worden bloemknoppen alleen gevormd op korte scheuten.
  2. Sommige soorten (bijvoorbeeld Rubinovka) hebben een lage vorstbestendigheid, omdat ze deze eigenschap uit kersen hebben gehaald.
  3. Als de bloei samenvalt met de voorjaarsvorst, wordt meer dan 70% van de bloemen steriel.
  4. De vruchten verdragen geen transport over lange afstanden - de dunne schil kan het delicate vruchtvlees niet beschermen, daarom wordt het snel zacht en lekt het.
  5. Bomen moeten regelmatig worden gesnoeid vanwege de krachtige scheutgroei.

Dukes-variëteiten

Populaire soorten kersen afhankelijk van de rijpingsperiode:

  • ultra vroeg: Pren Coray, Strong, Miracle cherry;
  • middenvroeg: Saratov-baby, Yaroslavna's dochter, Rubinovka, Melitopol Joy;
  • middenseizoen: Hodos, Spartan, Dorodnaya, Nurse, Fesanna;
  • mid-late: Ivanovka, Nochka, Excellent Venyaminova, Dorodnaya, Pivonya, Donetsk Giant, Donetsk Shpanka.

Groeiende regio's

Zoete kers wordt geteeld in de regio's Central Black Earth, Central, North-West, South, in West-Siberië en de Wolga-regio.

De rassen Fesanna, Nadezhda, Excellent Venyaminova, Pamyati Vavilova, Krepkaya, Mayak, Zhukovskaya zijn getest en aanbevolen in het Khabarovsk-gebied.

Vooral winterharde variëteiten Spartanka en Ivanovna verdragen vorst tot -25 ... -35 ° C.

Groeiende functies

Kersen zijn niet veeleisend om te verzorgen en hebben alleen overvloedig water nodig in de eerste jaren na het planten, bescherming tegen knaagdieren en strenge vorst, sanitair en verjongend snoeien van takken.

Landen

De hertog is geplant in kleine bosjes. Dit is de meest optimale plantmethode in termen van esthetiek en onderhoudsgemak. De plaats is gekozen vanaf de zonnige kant van de site, beschermd tegen windvlagen en tocht. De zonnestralen zouden de zaailingen de hele dag moeten verlichten.

Kers groeit niet in wetlands. Voor landen ze kiezen een plek op een kleine heuvel, met een diepe bodem van grondwater (niet hoger dan 2 m vanaf het oppervlak).

Plantmateriaal wordt aanbevolen om te worden gekocht bij gespecialiseerde winkels of boerderijen die zich bezighouden met de vermeerdering van zaailingen. Elk van hen moet een label hebben met informatie over de leeftijd, variëteit en gewenste bestuivers.

Tekenen van een gezonde zaailing:

  • leeftijd - 2-3 jaar;
  • de stam is recht, zonder schade, met een ontwikkelde wortelstok;
  • wortels met een dwarse incisie zijn wit;
  • de bast is egaal gekleurd, zonder beschadigingen en druipt het tandvlees.

Ze worden in het voor- en najaar geplant in een bodem met een neutrale zuurgraad (pH = 7). Zure grond wordt genormaliseerd met kalk - 0,8-1 kg wordt op één put aangebracht.

Bij het bereiden van putten is het onwenselijk om je te laten meeslepen door kunstmest - kersen kunnen niet tegen een teveel aan minerale en organische stoffen. Overbemesting leidt tot snelle groei, de zaailingen hebben geen tijd om zich voor te bereiden op overwintering. Het hout rijpt niet, de bomen vriezen in de winter. Een goede voorbereiding op overwintering is een garantie voor de veiligheid van bomen bij -35 ° C. Bij het kweken van hertogen op voedzame grond is het ook beter om geen kunstmest toe te passen.

Putten worden om de 5 m geplaatst, zodat de kroon van oude bomen geen schaduw geeft aan jonge zaailingen en niet verstrengeld is met takken.

Let er bij het planten op dat de wortelhals boven het maaiveld blijft. Verdieping stopt de ontwikkeling van zaailingen.

Zorg

Bij het planten op uitgeputte grond wordt in elke put 300 g superfosfaat, 300 g kaliumsulfaat, 500 g houtas of 10 liter compost of humus geplaatst. Meststoffen worden gemengd met de bovenste laag aarde.

Na het planten krijgen de zaailingen water - elk 20 liter. De frequentie van water geven is 2-3 keer per maand tot de ontwikkeling van een sterke wortelstok. Het gewas is bestand tegen droogte, dus volwassen bomen hebben geen water nodig.

Indien nodig worden jonge zaailingen twee keer per seizoen gevoerd:

  • eerste topdressing presteren tot eind juni - 15-20 g stikstofmeststoffen voor een zaailing;
  • de tweede - in de herfst met kalium-fosfor-meststoffen (50 g superfosfaat, 30 g "Nitrofoski").

Het krachtige wortelstelsel voorziet de vruchtdragende boom zelfstandig van voedingsstoffen. Water geven en voeren wordt verminderd of helemaal gestopt.

Zuurstofgebrek heeft een nadelig effect op het wortelstelsel. Om de beluchting te verbeteren, wordt de grond rond de bomen losgemaakt, wordt onkruid verwijderd, bewaterd en mulch met hooi, turf, gevallen bladeren. Een laag mulch beschermt de wortels tegen vorst en knaagdieren.

De eerste snoei wordt uitgevoerd na het planten - de zaailingen worden ingekort met 60-70 cm De centrale geleider wordt 20-25 cm boven de zijtakken gelaten. Sterke, goed ontwikkelde zijtakken worden met 1/3 afgesneden, zwakke worden in een ring gesneden.

Verdikking van de kroon vermindert de productiviteit van de hertog. Sanitair snoeien wordt elk jaar uitgevoerd - de toppen van de skeletachtige takken worden verwijderd. Snoeien tegen veroudering wordt 5-6 jaar na het planten uitgevoerd.

Bescherming tegen ziekten en plagen

Kers heeft een sterke immuniteit tegen de meeste ziekten en plagen. De plant is niet vatbaar voor moniliose en coccomycose, terwijl kersenbomen eraan afsterven.

De hertogen zijn ook niet bang voor de kersenvlieg.

Reproductie

De cultuur wordt vermeerderd door stekken, enten en gelaagdheid. De zaadmethode wordt niet als ongeschiktheid gebruikt - als gevolg hiervan wordt een geheel andere variëteit verkregen.

Stekken worden eind augustus - begin september uitgevoerd. Hiervoor zijn verhoute stekken geschikt. Ze worden geoogst van de onderste takken.De secties zijn behandeld met houtskool. De stekken worden 3-4 uur in een groeistimulator bewaard, waarna ze worden beworteld in vooraf voorbereide gaten. De bedden worden voorgegraven en bemest met compost of humus. Na het rooten worden de stekken bedekt met een film. Verzorging omvat regelmatig water geven en de introductie van organisch-minerale meststoffen.

Voortplanting door enten wordt gebruikt om productievere bomen te verkrijgen. De procedure wordt uitgevoerd in april, wanneer de actieve beweging van sap in de bomen begint.

Ten eerste selecteren ze sterke, winterharde soorten kersen en kersen. Een gezonde nier met een schild van 30 cm lang wordt voorzichtig uit een groen stekje gesneden, vervolgens wordt een schors van dezelfde lengte in de onderstam gesneden, een stekje aangebracht en met tape of tape vastgezet zodat de nier bovenaan blijft. Voor een betere engraftment worden op de kruising broeikasomstandigheden gecreëerd - ze zijn bedekt met plastic folie.

Overwintering

De winterhardheid van de cultivar is hoger dan die van de zoete kers, maar lager dan die van de kers. In het noorden van het land zijn kersen bedekt met agrofibre of dicht plasticfolie, sparren takken of jute. De stamcirkel wordt mulch met stro of turf om deze te beschermen tegen temperatuurveranderingen. In Zuid-Rusland hebben bomen geen beschutting tegen de kou nodig.

In de winter worden jonge bomen beschermd tegen muizen - gif voor knaagdieren wordt in de stamcirkel gegoten. Vuren takken helpen bomen te beschermen tegen hazen.

Referentie. Lapnik zijn takken van naaldbomen (sparren, dennen, sparren), die worden gebruikt om planten in de winter te beschermen tegen een doordringende koude wind, strenge vorst, natte sneeuw en ijzel. De takken geven de bomen schaduw van de brandende winterzon en zorgen voor extra ventilatie. Hazen en muizen vermijden dergelijke schuilplaatsen.

Oogsten en aanbrengen van het gewas

Waarom zijn kersen- en zoete kersenhybriden goed en wat zijn hun kenmerken?

De vruchten worden aanbevolen om samen met de steel te plukken. Dit maakt langere bewaartijden mogelijk, vooral als het product bedoeld is voor transport.

De oogst vindt plaats in het tweede decennium van juni - begin juli. Voor verse consumptie worden vruchten die volledig rijp zijn verwijderd, voor conserven - in 4-5 dagen, voor transport - in 1,5 week.

Kersen zijn het meest geschikt voor verse consumptie en verdere verwerking. Compotes, jam, jam, marshmallows worden gekookt uit het fruit, gedroogd en ingevroren.

Beoordelingen

Zoete kers wordt in veel regio's van het land verbouwd, maar is het meest populair in het zuiden en in de regio Central Black Earth. Tuinders laten overwegend positieve recensies achter over de cultuur.

Ivan, Stavropol: “In mijn tuin groeit de Miracle Cherry dicht bij de kersen - op een afstand van minimaal 10 m. Er zijn geen problemen met kruisbestuiving, ook bijen helpen hierbij. Vorig jaar waren de meeste kersenbomen aangetast door moniliose, maar de eenden bleven intact. "

Evgeniya, Liski: "Ik wist niet wat een hertog was, waarmee hij gekruist was. Op aanraden van een buurman plantte ik vier jaar geleden een hertog van de Nadezhda-variëteit en ik kan er geen genoeg van krijgen. De boom is weelderig en produceert een uitstekende oogst van felrode vruchten. Hun smaak is aangenaam, met een uitgesproken zuurheid van kersen. Het vruchtvlees is zacht en sappig. Ik maak er jam van en bedek de compotes voor de winter. "

Gevolgtrekking

Duke is een hybride die is verkregen door succesvolle kruisbestuiving van kersen en kersen. De cultuur is zelfvruchtbaar, dus het wordt aanbevolen om deze naast geschikte bestuivers te planten.

Bestand tegen schimmels, droogte en vorstbestendigheid, onderhoudsgemak maken de hertog wenselijk in de tuinen van veel regio's van Rusland. De hoeveelheid suikers en zuren in fruit hangt af van de dominante - kers of kers.

Voeg een reactie toe

Tuin

Bloemen