Hoe de grond voor tomaten in de kas te bereiden voor maximale vruchtzetting

Jaarlijks wordt er wereldwijd meer dan 60 miljoen ton tomaten geproduceerd. Agronomen hebben geleerd deze groente bijna overal te verbouwen. Het behalen van goede resultaten in termen van opbrengst wordt ook verkregen door de voorbereiding van geschikte grond.

Hoe de grond voorbereiden op tomaten in een kas voor een overvloedige oogst en wat te doen om de verspreiding van ziekten en plagen te voorkomen? Hierover vertellen we je meer en niet alleen in ons artikel.

Op welke grond houden tomaten?

Bodem voor tomaten wordt geadviseerd om te kiezen met de volgende eigenschappen:

• los, niet verdicht, dat wil zeggen lucht- en waterdoorlatend;
• snel opgewarmd;
• rijk aan voedingsstoffen (stikstof, kalium, fosfor) en mineralen (calcium, magnesium);
• licht zuur, dat wil zeggen met een pH-waarde van 5,5-6,5 (lagere cijfers duiden op een zure reactie en meer dan 7 duiden op een alkalische reactie);
• niet besmet met ongedierte en infectieziekten.

De volgende samenstelling voldoet aan de genoemde eisen: turf - 60%, zand - 20%, compost - 20%.

Opleiding

Voorbereidingsmaatregelen zijn afhankelijk van de grondsoort.

Om het type grond te bepalen, wordt een kleine test uitgevoerd: een handvol aarde wordt licht bevochtigd, gekneed, in een ring gerold met een diameter van ongeveer 5 cm.

De resultaten worden als volgt beoordeeld:

1. De ring wordt gemakkelijk verkregen - de grond is kleiachtig, zwaar. Warmt lang op, heeft een hoge zuurgraad.
2. De worst blijkt, maar de ring barst - in het leemgebied. De zuurgraad is optimaal voor tomaten, houdt vocht goed vast.
3. De worst brokkelt af - de grond is licht, de zogenaamde zandige leem. Warmt snel op en droogt snel, in de regel arm aan voedingsstoffen, heeft een alkalische reactie.

Structuur

Om de structuur van kleigrond tijdens het graven in de herfst te veranderen, worden per 1 m2 1-2 emmers verrotte mest of turf toegevoegd. Voor een betere afwatering kan rivierzand worden toegevoegd: één emmer per 1 m2. Bakpoeder moet elke herfst worden gebruikt. Het is handig om regenwormen op de site te zetten, die de grond goed losmaken.

Het is voldoende om de leem los te maken en humus en minerale meststoffen toe te voegen.

Organische stof draagt ​​bij aan het vergroten van de cohesie van deeltjes zandige leemgrond: minimaal twee emmers humus, turf of rotte mest per m2.

Zuurgraad

Kant-en-klare indicatoren zullen helpen om onafhankelijk de zuurgraad van het substraat te bepalen: stroken papier gedrenkt in speciale reagentia of goedkope veld-pH-meters. Ze worden verkocht bij tuinierwinkels.

De grote weegbree, kruipende boterbloem, zegge en paardenstaart die op de site groeien, spreken van zuurgraad.

De verhoogde zuurgraad wordt geëlimineerd door kalkaanslag. Op tomatenbedden wordt de procedure alleen in de herfst uitgevoerd.

De bodem ontzuren met stoffen of verbindingen met een alkalische reactie:

• gebluste kalk;
• dolomietmeel;
• krijt;
• houtas.

4-5 kg ​​gebluste kalk per 10 m2 wordt in kleigronden gebracht, van 1 tot 1,5 kg in zandige leem en vervolgens uitgegraven.

Belangrijk! Het bekalken wordt niet vaker dan eens in de vijf jaar uitgevoerd.

Om een ​​comfortabele pH-waarde voor planten te behouden, wordt voor de teelt elk najaar houtas over het gebied verspreid.

Voorgangers

Tomaten mogen niet van jaar tot jaar in hetzelfde gebied worden geplant, maar ook niet na aardappelen, aubergines en paprika's. Komkommers, courgettes, kool, wortelen en peulvruchten worden beschouwd als goede voorgangers.

Als je binnen kweekt, is het beter om 1-2 kleine kassen te starten en afwisselend te planten. Als u één kas gebruikt, moet u de grond bijwerken.

Meststoffen

Tomaten stellen hoge eisen aan het gehalte aan voedingsstoffen en geven geen goede oogst op arme grond.

Organische stof (rotte mest, humus, compost) wordt tijdens het graven in de herfst geïntroduceerd. Kleigronden worden aanbevolen om eens in de vier jaar te bemesten, zandige leem - om de twee jaar.

Tegelijkertijd worden de bedden behandeld met minerale preparaten die kalium en fosfor bevatten: monofosfaat of superfosfaat. Beendermeel wordt vaak gebruikt als fosfor-meststof. Stikstofmeststoffen worden het best in het voorjaar toegepast.

Als de tijd het toelaat, is het goed om het substraat te verrijken met groenbemesters: het zaaien van granen, peulvruchten of mosterd op het perceel voor tomaten.

Vochtigheid

Tomaten hebben gebieden nodig met een goede afwatering. Als het grondwater zich dicht bij het bodemoppervlak bevindt, is het beter om verhoogde gebieden voor de bedden te kiezen. Planten in moerassige grond leidt tot wortelrot en de dood van tomaten.

Optimaal bodemvocht voor de tomatenteelt is 75-80%.

Lees ook:

Hoe en hoe vaak tomaten in de kas water geven.

Wat is tomatenbacteriose, waarom komt het voor in de kas.

Waarom tomaten in de kas vetmesten en wat te doen als dit gebeurt.

Grondbewerking

De voorbereiding van de herfstbodem in een tomatenkas bestaat uit verschillende stappen:

1. In de herfst is het nodig om de overblijfselen van alle planten te verwijderen, en het is beter om ze van de wortel te verwijderen. Op het resterende plantenresten blijven parasieten en brandpunten van ziekten tot de lente.
2. Kousenbanden en hekjes moeten voor de winter worden verwijderd.
3. Spoel het kasframe en de schutting af met een tuinslang. Als er gevallen zijn van schade door ongedierte of infecties, behandel de structuur dan met een bleekoplossing: 400 g per emmer water.
4. Meststoffen bereiden: compost, humus. Verdeel een emmer per 1 m2 over de tuin. Het is goed om de bedden samen met organisch materiaal op te graven.
5. Breng kalium- en fosforpreparaten aan, met een hooivork of een schoffel, tot een diepte van 5-7 cm, maak tegelijkertijd de grond los en verwijder klein onkruid.

Screening

Screening wordt gebruikt als een aanvullende maatregel voor losmaken, structureren en oxygeneren. Tegelijkertijd is het mogelijk om kiezelstenen, restanten van wortels en ander puin te verwijderen. Het is gemakkelijker om zaailingen in gezeefde grond te transplanteren, de wortels van de scheuten zijn niet gewond.

Voor het zeven worden mazen met een maaswijdte van 6-12 mm gebruikt. U kunt ook een constructiezeef gebruiken.

Hittebehandeling

Warmtebehandeling vernietigt insectenplagen en hun larven, sporen van schimmels en ziekteverwekkers.

De meest voorkomende techniek is het bevriezen van grond. Om dit te doen, wordt het deksel van de filmkassen verwijderd en worden de gebouwen van polycarbonaat of glas opengelaten. Na bevriezing is de grond bedekt met een laag sneeuw.

Door de bedden met kokend water te morsen, worden ziekteverwekkers gedood en wordt de grond verwarmd. Deze methode wordt alleen in de lente gebruikt voordat zaailingen worden geplant.

Desinfectie

Bij herfstwerk in kassen moet bodemsanering worden meegenomen.

Voor desinfectie van Phytophthora, spintmijten, rot en korst wordt een drie procent oplossing van kopersulfaat gebruikt. Voor hetzelfde doel wordt een oplossing van kaliumpermanganaat gebruikt: 5 g per 10 liter warm water.

In het voorjaar worden kasoppervlakken en grond extra behandeld met Fitosporin. Om de oplossing te bereiden, neemt u 5 g van het medicijn per 10 liter water. Het sproeien wordt ongeveer een week uitgevoerd voordat tomaten worden geplant.

Gevolgtrekking

Tomaten zijn een gewas dat gevoelig is voor bodemkwaliteit. Het heeft een losse, goed beluchte, doorlatende en voedselrijke grond nodig.

Indien de grond op het terrein of in de kas niet aan de eisen voldoet, kan en moet de situatie worden gecorrigeerd. Zand, turf, verrot organisch materiaal moet worden toegevoegd aan zware kleigrond en organisch materiaal en minerale meststoffen moeten worden toegevoegd aan de zandige leem. De zuurgraad wordt gereguleerd door kalkaanslag. Graven, regelmatig losmaken, redelijke voeding en tijdige ontsmetting maken de grond ideaal voor het telen van tomaten en het verkrijgen van een rijke oogst.