De redenen voor het drogen van de toppen en of de aardappelen daarna groeien

Toevallig drogen de aardappeltoppen uit en verdorren, en de beginnende zomerbewoner hecht hier geen belang aan. Maar ervaren groentetelers weten dat dit een alarmerend symptoom is. Het signaleert het begin van een ziekte of plaagaanval, waardoor de plant kan afsterven. Het is belangrijk om de redenen voor wat er gebeurt dringend te begrijpen om op tijd de nodige maatregelen te nemen en de oogst te redden. Uit het artikel leer je ook wat je met aardappeltoppen moet doen na het oogsten van aardappelen.

Aardappelbloeiperiode en zijn kenmerken

Aardappelen beginnen 45-60 dagen na het planten te bloeien. Dit is een belangrijke fase in de ontwikkeling van een plant. Maar soms weigert het volledig te bloeien, wat een mogelijke uitdroging van de toppen voorspelt.

De redenen zijn verschillend:

1. De bloemstengels werden gedood door ongedierte.
2. Onjuiste aanplant - niet-ontkiemde knollen van lage kwaliteit die zijn geïnfecteerd met ziekten of plagen, worden in onverwarmde grond geplaatst.
3. Er zijn niet genoeg voedingsstoffen in de aarde.
4. Heet en droog weer is niet geschikt om te bloeien.
5. De plant bloeit niet door onjuiste verzorging.

Waarom verdorren en drogen de toppen?

Er zijn veel redenen waarom, lang voordat het oogsten begint, de toppen geel en droog beginnen te worden.

Ongunstige weersomstandigheden

Aan het begin van het groeiseizoen, bij het planten van knollen, moet ervoor worden gezorgd dat de grond wordt opgewarmd tot minimaal + 10 ° C. Op de middelste rijstrook wordt eind april - begin mei zo'n temperatuurregime bereikt. De lucht moet opwarmen tot + 15 ° С. In koude grond duurt het te lang voordat het wortelgewas ontkiemt en kan het ziek worden.

In de toekomst kunnen sterke temperatuurschommelingen, nachtvorst, gebrek aan of teveel aan luchtvochtigheid de reden zijn dat de toppen van tevoren geel beginnen te worden en verdorren. Een sterke, gezonde plant kan van de ene op de andere dag zwart worden als de temperatuur onder nul daalt of als er koude dauw valt, wat vaak gebeurt, vooral in de noordelijke streken.

Frequente en zware regenval kan leiden tot voortijdige uitdroging en zwart worden van het gebladerte op de struik. De stagnatie van water in het wortelsysteem blokkeert de luchttoegang tot hen, de plant bevindt zich in omstandigheden van zuurstofgebrek en sterft als gevolg daarvan.

Bij warm, droog weer en een gebrek aan regenval laat de plant zijn bladeren vallen, in een poging de verdamping van vocht van het oppervlak te verminderen, en tijdens langdurige droogte blijft de aardappel zonder toppen.

Ziekten

Meestal worden het drogen en afsterven van aardappeltoppen geassocieerd met manifestaties van schimmel-, virale of bacteriële infecties.

Schimmel

Een van de meest voorkomende schimmelziekten bij planten is Phytophthora... De bladeren worden lethargisch, uitgebreide bruine verdonkering vormt zich op hen, die snel zwart en droog worden. In de toekomst worden knollen ook aangetast door Phytophthora, waardoor je het grootste deel van het gewas kunt verliezen.

Belangrijk!Wanneer de eerste tekenen van Phytophthora verschijnen, worden de geïnfecteerde toppen onmiddellijk gemaaid en verbrand.

Om een ​​dergelijk probleem te voorkomen, is het belangrijk om aandacht te besteden aan preventieve maatregelen:

1. Ontkiem de knollen voor het planten in het licht, waardoor de geïnfecteerden zullen rotten en het ruimen gemakkelijker wordt.
2. Plant geen aardappelen in een gebied waar de planten symptomen van Phytophthora vertonen. Dit geldt vooral voor nachtschade (tomaat en paprika).
3. Kies rassen die resistent zijn tegen Phytophthora.
4. Plant aardappelen niet te strak.
5. Wieden, wieden en losmaken om het wortelstelsel met zuurstof te verzadigen.
6. Behandel de plant tijdens de bloeiperiode later met koperhoudende preparaten of "Fitosporin".

Wanneer er kleine donkere vlekjes met een gele rand op de bladeren van aardappelen verschijnen, kan alternaria worden vermoed. Grote vlekken veroorzaken macrosporiose. De gevaarlijke schimmelziekte Fusarium begint met de gebruikelijke verwelking van de bovenste bladeren.

Als er tekenen van ziekte optreden, kunt u proberen het gewas te redden door de struiken te behandelen met Fitosporin. Het bevat geen gevaarlijke stoffen en wordt in elk stadium van het groeiseizoen gebruikt.

De meest effectieve methode om schimmelziekten te bestrijden, is profylactische dressing van knollen vóór het planten met Fitosporin- of Baktofit-preparaten.

Viraal

Virale infecties behoren tot de gevaarlijkste. Onder hen zijn er ook die de dood van aardappeltoppen veroorzaken, bijvoorbeeld verschillende mozaïekstammen: gerimpeld, gestreept, gevlekt en gespikkeld.

Hoewel de uiterlijke manifestaties van de ziekte verschillend zijn, stopt het aangetaste blad in alle gevallen het vegetatieve proces enkele weken of zelfs maanden eerder. Als resultaat bereikt het opbrengstverlies 30% of meer.

Aandacht! De infectiebron kan zich op het oppervlak van de pootaardappel bevinden of op het lichaam van het dragerinsect. Om verspreiding van de ziekte te voorkomen, wordt de geïnfecteerde plant samen met de knollen verwijderd.

Heet en droog weer kan een voorwaarde zijn voor de ontwikkeling van het PLRV-virus (bladrol), wat leidt tot de dood van de helft van het gewas. Het is mogelijk om infectie te voorkomen als pootaardappelen voor het planten worden geweekt in een oplossing van 1,5% boorzuur. Gebruik voor extra bescherming medicijnen "Epin" en "Zircon".

Virale ziekten zijn vooral gevaarlijk, omdat er geen effectieve middelen zijn die een plant ertegen kunnen beschermen. Ze kunnen worden overgedragen via insecten en zelfs het gereedschap van de tuinman.

Bacterieel

Bacteriële ziekte van het zwarte been ontwikkelt zich onmiddellijk na ontkieming. Tegelijkertijd rot de basis van de stengel, de plant gaat liggen en de bladeren worden geel en krullen.

Antibacteriële medicijnen zullen de ziekte helpen bestrijden. Van de folkremedies is het meest effectief de behandeling van het besmette gebied met een mengsel van as en kopersulfaat (voor 1 kg houtas - 2 el. L. Kopersulfaat).

Bacteriële bruinrot veroorzaakt uitdroging van de toppen, beschadiging en afsterven van een deel van het gewas. De bron van distributie zijn geïnfecteerde pootaardappelen. De ziekte ontwikkelt zich heel langzaam, manifesteert zich in het tweede jaar, wanneer de bladeren al tijdens de bloei geel worden, kreuken en krullen.

Voor profylaxe wordt aanbevolen om vóór het planten van aardappelen te worden behandeld met Rizoplan. Er zijn geen speciale chemicaliën om de ziekte tijdens het groeiseizoen te bestrijden.

Ongedierte

Colorado kever - de bekende gestreepte eter van aardappeltoppen, die binnen enkele dagen gewassen kan vernietigen. Als gevolg hiervan wordt de fotosynthese verstoord, de plant sterft af, knollen vormen zich niet en groeien niet.

Larven zijn het gevaarlijkst. Volwassenen overleven de winter in de grond op een diepte van 30 cm en leggen in het voorjaar eitjes aan de onderzijde van jong loof.

Er zijn veel manieren om te vechten, maar ze zijn niet altijd effectief:

1. Tegenstanders van chemische bestrijdingsmiddelen verzamelen larven en kevers in een bak met een sterke oplossing van natriumchloride.
2. Planten die het ongedierte afstoten, worden geplant tussen de rijen aardappelen: dille, bonen, calendula, Oost-Indische kers en goudsbloemen.
3. Spray met een aftreksel van elecampane en stinkende gouwe.
4. Er worden biologische middelen gebruikt - "Boverin" en "Bitoxibacillin".
5. In het geval van wijdverbreide distributie worden de chemicaliën Aktara, Komandor, Iskra gebruikt.

Nematodenwormen nestelen zich in het wortelstelsel en hun larven zuigen het sap uit de bladeren. Als gevolg hiervan zijn de toppen bedekt met zwarte stippen, worden ze geel en droog, de knollen stoppen met ontwikkelen.

De klikkever (draadworm), sprinkhaan, aardappelvlo kan ook leiden tot uitdroging van de toppen.

Belangrijk!Het is noodzakelijk om te onthouden over de gevaren van giftige medicijnen voor mensen en om gedurende ten minste 20 dagen geen verwerking uit te voeren om te oogsten.

Gebrek aan sporenelementen en arme grond

Aardappeltoppen kunnen geel worden en uitdrogen als er een tekort is aan:

• ijzer - de bovenste bladeren worden geel;
• magnesium - bovenste;
• stikstof verantwoordelijk voor de ontwikkeling van groene massa;
• kalium - de bladeren krijgen een bronzen tint, krullen en drogen uit.

Om dit te voorkomen, is het noodzakelijk om te bemesten met micro-elementen, vooral sproeien met boor is handig. Dit vermindert de vatbaarheid van de plant voor ziekten.

Het is niet de moeite waard om te veel meststoffen te gebruiken, dit kan leiden tot een afname van de opbrengst. Een maand voordat aardappelen worden geoogst, wordt het voeren gestopt.

Wat te doen als de toppen verdorren

Als aan het einde van de zomer verwelking optreedt, is dit een teken van rijping van de knollen.

Als het nog ver van de oogst is en de toppen drogen en geel worden, is het nodig om de oorzaken van het probleem op te sporen en deze weg te nemen om het gewas niet te verliezen. Dit is de strijd tegen ziekten en plagen, plantenvoeding met nuttige micro-elementen.

Groeit de aardappel nadat de toppen zijn opgedroogd

Bij vergeelde en verdorde bladeren is het proces van fotosynthese (omzetting van zonne-energie in voedingsstoffen voor de plant) onmogelijk, waardoor de groei van knollen stopt.

Wanneer aardappelen moeten worden uitgehaald nadat de toppen zijn opgedroogd

In augustus - september, nadat de toppen zijn gedroogd, stoppen de aardappelen met groeien, hopen voedingsstoffen zich op in de knollen en ontstaat er een dikke, sterke schil.

De knollen worden geschikt voor langdurige bewaring.

Het is interessant:

Hoe u de toppen van aardappelen op de juiste manier snijdt en waarom u het nodig heeft

Soorten aardappelgravers voor een minitrekker, werkingsprincipe en selectiecriteria

Life hacks van ervaren boeren: waarom bloemen plukken van aardappelen en wat levert het op

Wat te doen met tops, hoe ze te gebruiken

Na het oogsten worden de toppen gedroogd en verbrand. De resulterende as wordt gebruikt als meststof met een hoog gehalte aan kalium en fosfor, nodig voor elke plant.

Aandacht!Verbranding wordt uitgevoerd op aangewezen plaatsen in overeenstemming met alle brandveiligheidsregels.

Je kunt de toppen gebruiken als compost. Hiervoor heb je nodig:

1. Maai de nog groene bladeren.
2. Leg ze in lagen in een compostkuil.
3. Behandel elke laag met een oplossing van kopersulfaat (2-3 eetlepels per 10 liter water). Dit is nodig om schadelijke micro-organismen die zich in de toppen kunnen bevinden, te vernietigen.
4. Begraaf het gat, bedek het met bladeren of zaagsel.

De compost is pas na 3 jaar veilig. Zo'n periode is nodig voor het beëindigen van de vitale activiteit van de schimmels die Phytophthora veroorzaken.

De toppen worden gebruikt om de stammen van fruitbomen en bessenstruiken te beschermen tegen vorst. Om dit te doen, wordt het in een dikke laag om de boomstam gelegd.

Het resulterende kussen: